Işıl Eğrikavuk
Tütün Deposu 1 & 2

1980, İzmit. İstanbul'da yaşıyor.

Işık Eğrikavuk, video ve performanslarında mevcut gerçeklik algılarını muğlaklaştıracak durumlar yaratıyor. Medya sunum unsurlarını taklit eden belgesel tarzı videoları, kurgusal hikâyeler sahneliyor ve bilinçli olarak ana karakterle özdeşleşme alanı açıyor. Eğrikavuk hikâyeleri dinliyor, yazıyor ve oynuyor, bireysel yaşamöykülerinden, haberlerden ya da tarihsel olaylardan alınma unsurlarla senaryolarını oluşturuyor.
Sanatçının siyasi ve kültürel bilgiyi aktarmanın çağdaş biçimlerine duyduğu ilgi, geniş kabul görmüş kalıpları sunarken insanları, bunlara gerçekten inanıp inanmadıklarını sorgulamaya yöneltme konusunda stratejiler geliştirmeye itti.

Gül'de (2008) ana karakter olan kadın, geçmişini ve on dört yaşındayken başından geçen görücü usulü evliliği anlatıyor. Genç kadın konuşurken, oyuncu olarak belirdiği sahnelerle sözü kesiliyor, oynadığı "karakter" hakkında yorumlarda bulunuyor, rolünün inanılırlığını analiz ediyor. Suistimal edilmiş bir kadının itiraflarını dinlemenin neredeyse röntgenci cazibesi, hikâyenin kurguya kaymasıyla ve toplumun şiddete karşı tepkisini sorgulamasıyla ortadan kalkıyor.