1981, Minsk. Frankfurt'ta yaşıyor.
Resim, video ve enstalasyon türlerinde ürün veren Marina Naprushkina, devletin gücünü ve yapısını eleştirel bir gözle inceliyor ve çoğu zaman günümüz Belarus'undan alınma malzemeler kullanıyor. Sanatçının otoriter rejimin görsel ve dilsel yapısını büyük bir titizlikle teşrih masasına yatıran araştırmaya dayalı yapıtları, devlet otoritesinin toplumu nasıl etkilediğini, iktidar ağının inatçı hegemonyası altında yaşayanlar için demokrasinin nasıl bir illüzyon haline dönüştüğünü açıkça gösteriyor.
Başkanlık Platformu (2007) yanlışlıkla minimalist bir heykel sanılabilir, ancak aslında başında Alexander Lukashenko'nun bulunduğu bugünkü Belarus hükümetine ait bir platformun kopyasıdır. Önemli etkinliklerde devlet adamlığını yüceltmek ve dikkatleri siyasetten uzağa çekmek için bir propaganda aracı olan bu platform kurulur. Tek başına duran bu kırmızı kürsünün absürdlüğü, diyalog ve konuşma özgürlüğünün hayali temeli olarak "platform" sözcüğünün aşırı kullanımına işaret eder, oysa bu konuşma özgürlüğü "demokratik" toplumların çoğunda kısıtlanmıştır. Sahne ayrıca normalde bastırılan konuların, reel siyasetin ötesinde tartışılabildiği ve üzerinde düşünülebildiği bir alan olarak sergiye de gönderme yapmaktadır.
)