1967, Orense. Barselona'da yaşıyor.
María Ruido, ilgi alanları arasında toplumsal, kültürel ve cinsel kimlik, kültür endüstrisi ve ulusötesi kapitalizmin meşrulaştırılması süreçleri olan bir sanatçı, film yapımcısı ve yazar.
Amfibik Kurgular (2005) adlı belgesel video, postendüstriyel emek pazarında işin güven vermeyen esnek doğasına odaklanıyor. Film Barcelona'nın sanayi bölgesinde konumlanmış geleneksel tekstil sektörünce dayatılan yeni çalışma uygulamalarının yarattığı toplumsal, ekonomik ve duygusal değişimleri araştırıyor. Video ayrıca endüstriyel yer değiştirme ve ulusötesi sermayenin "optimizasyonu" sonucu ortaya çıkan ve hem Avrupa Birliği'nde, hem de ötesinde daha kötü çalışma koşullarına yol açan değişimlerin daha geniş etkilerini izliyor. Çalışma koşullarındaki bu bozulmanın, çoğu zaman öne sürüldüğü gibi bir yan etki değil, üretim artışına bağlı bilinçli bir ekonomik önlem olduğu gösteriliyor. Bu çalışma, tekstil sektöründeki kayıtdışı ekonomilerin (örneğin yasadışı "sweatshop"lar) göçmenlerin yakın geçmişteki gelişinin sonucu olmadığını, 1980'lerde pek çok fabrikanın kapanması ve üretimin hanelere taşınmasıyla sektörün yeniden yapılandırılmasının ertesinde ortaya çıktığını belirliyor. Bunun sonucunda işçiler sendikasızlaştırılmış ve hem gerçek hem de mecazi anlamda "evcil"leştirilmişlerdir. Ruido, postendüstriyel toplumda resmi ve kurumsal güç yapılarının amansız saldırısına direnmek için kişisel ve toplu deneyimlerin önemini vurguluyor.
)
)
)