Hrair Sarkissian
Antrepo No.3

1973, Şam. Amsterdam'da yaşıyor.

Hrair Sarkissian'ın fotoğrafları, geleneksel belgesel tekniklerini kullanır ama aynı zamanda fotoğrafın imkânları ve sınırları konusunda eleştirel bir tavır takınır. Örneğin gördüğümüz şey Mısırlı adamların alınlarındaki ibadet izleri (Zebiba, 2007), Ermenistan'daki karlı binalar ve askeri silahlar (Arada, 2007), yapım aşamasındaki dev binalar (Bitmemiş, 2007) ya da eski bir savaş bölgesi olduğu daha sonra anlaşılan sakin ve insansız bir manzara (Donmuş Statü, 2008) olabilir. Her fotoğraf dizisi, görülmüş olanın yeni bir imgesini oluşturan kültürel ve tarihsel notlar bütününü gizler.
İnfaz Meydanları (2008) başlıklı fotoğraf dizisi, Suriye'deki üç şehirde -Halep, Lazkiye ve Şam- bulunan meydanlardan oluşur; bu merkezi alanlarda sivil suçlular halka açık biçimde idam edilir. Bu bilginin ağırlığı, bu kentsel alanların masum görünümleriyle çatışır. Bu fotoğraflarda hiç insan olmaması, insanların kullandığı sokakların, toplandıkları alanların, bir toplumun patolojisinin şaşkınlık verici biçimde ortaya çıktığı son derece simgesel yerler olduğu gerçeğine ipucu sağlayan tek şeydir.