1947, Belgrad. Zagreb'de yaşıyor.
Mladen Stilinović 1970'lerin ortalarından beri "fakir" malzemeler kullanarak sanatsal stratejiler geliştiriyor. Yapıtları teknik olarak basit ve konu olarak acı, fakirlik, ölüm, güç ve baskının dili gibi, süreğen ve birbirlerine bağlı durumları ele alıyor. Çoğu zaman yapıtın adı, yapıtın içinde geçiyor, örneğin yiyeceklerle ilgili bir dizide: Fakirler için geometri, Lahana, Kolza, Patates, Fasulye, Pırasa, Mısır, Pastalar, Kendimi ısırıyorum, Kendimi yiyorum, Kendini ye, Kendini ısır ve Hücum, pastalar! Çarpık çurpuk bir elyazısı ve çoğu zaman serginin alanı ve bağlamıyla diyaloğa soktuğu, yiyecek gibi ucuz, kolayca bulunabilir ya da organik malzemeler kullanan sanatçı, böylece varoluşun kırılganlığını ve savunmasızlığını vurguluyor. Sözcüklerin, işaretlerin ve nesnelerin acımasızca parçalanışında olduğu kadar, saplantılı yinelemelerde ve kafa karıştırıcı biçimde yan yana getirilişlerde de bunu açıkça görmek mümkün. Stilinović'in sanatında renk kullanımı da çok önemli. Beyaz boşluğu ve hiçliği simgeliyor, siyah ölümün rengi, kırmızıysa ideolojinin ve siyasal gücün.
Kimse Görmek İstemez (2009) adlı çalışma, dünyanın en zengin üç kişisinin, en fakir altı yüz milyon kişininkine eşit mal varlığına sahip olduğu gerçeğini temel alıyor ve bu gerçeğin görsel olarak dile getirilmesine dayanıyor. Bu yapıtın yinelemeci yapısı, bu eşitsizliği sergi kapsamında ortaya koyan çok sayıda baskıdan oluşuyor.
)
)
)